Ορεινή ορειβασία

Με σκάλες, συρματόσχοινα, σιδερένια κλιπ, καρφίτσες κ.λπ. Οι ασφαλείς περιηγήσεις αναρρίχησης πραγματοποιούνται μέσω ferratas ποικίλης δυσκολίας. Μπορεί οι διαδρομές να είναι εύκολες, αλλά περιλαμβάνουν μόνο μικρά ασφαλή τμήματα μονοπατιών πεζοπορίας. Ωστόσο, μερικά είναι πολύ δύσκολα, επομένως πρέπει να έχετε πολύ καλές δεξιότητες αναρρίχησης και αλπική εμπειρία. Η αναρρίχηση στη via ferratas δεν είναι ακίνδυνη και συχνά μπορεί να υποτιμηθεί. Πρέπει οπωσδήποτε να έχετε μαζί σας τον κατάλληλο εξοπλισμό και να μπορείτε να τον χρησιμοποιείτε σωστά.

Τα περισσότερα ατυχήματα συμβαίνουν επειδή οι κανονικοί πεζοπόροι χρησιμοποιούν το via ferratas ως εισαγωγή στο κάθετο έδαφος. Οι γνώσεις και οι δεξιότητες που απαιτούνται για αυτό συχνά λείπουν. Ο εξοπλισμός συχνά δεν χρησιμοποιείται σωστά. Από την άλλη πλευρά, συμβαίνει επίσης ότι οι πιο έμπειροι ορειβάτες συχνά υποτιμούν τους κινδύνους στη via ferrata. Λόγω των ειδικών χαρακτηριστικών ασφαλείας, οι πτώσεις είναι συνήθως πιο δύσκολο να πιαστούν από ό,τι με ένα κανονικό σχοινί αναρρίχησης. Τα ατυχήματα που οφείλονται σε σπασμένα καραμπίνερ συμβαίνουν συχνότερα επειδή μπορεί συχνά να συμβεί πλευρική καταπόνηση. Άλλοι κίνδυνοι περιλαμβάνουν:σι Κεραυνοί και απροσδόκητα ατυχήματα.

Εάν θέλετε να αναρριχηθείτε ως αρχάριος, θα πρέπει να λάβετε κατάλληλη εκπαίδευση για via ferratas, ή ίσως. πάρτε έναν οδηγό κατά τη διάρκεια των πρώτων περιηγήσεων. Περισσότεροι από τους μισούς ανθρώπους που συναντάμε στο via ferratas βρίσκονται σε περιττό κίνδυνο επειδή ο εξοπλισμός χρησιμοποιείται εσφαλμένα. Τις περισσότερες φορές φταίει η χρήση του φρένου σχοινιού, μερικές φορές είναι λάθος εξοπλισμός.

10 κορυφαίες διαδρομές αναρρίχησης στη Γερμανία

1-     Διάβαση Steinberg

Ξεκινάμε ακριβώς πίσω από το πάρκινγκ Seeklause και μπαίνουμε στο εθνικό πάρκο. Αρχικά ακολουθούμε τις πινακίδες προς το Blaueishütte και μετά το μονοπάτι μας οδηγεί μέσα από ένα τμήμα δάσους μέχρι να φτάσουμε σε έναν φαρδύ δασικό δρόμο που οδηγεί ανηφορικά από το πάρκινγκ Holzlagerplatz. Συνεχίζοντας προς το Blaueishütte το ακολουθούμε προς τα δεξιά, στρίβουμε δεξιά σε ένα καθαρά ορατό, ξεπλυμένο μονοπάτι και μετά στρίβουμε αριστερά για να καταλήξουμε ξανά στον δασικό δρόμο στην πινακίδα απέναντι από το Blaueishütte. Από εδώ συνεχίζουμε ακριβώς πάνω στον δασικό δρόμο που σύντομα καταλήγει σε σημείο καμπής.

Στην αριστερή πλευρά, είναι πλέον ορατό ένα μονοπάτι χωρίς σήμανση, αλλά είναι καλά πατημένο. Τώρα περπατάμε το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής μέχρι το Blaueishütte. Περπατάμε κατά μήκος του εύκολα αναγνωρίσιμου μονοπατιού μέσα από το χαμηλό δάσος των κωνοφόρων, στη συνέχεια κατά μήκος της στενής κοιλάδας σε ελαφρώς πιο υγρά και ολισθηρά μονοπάτια. Μετά από περίπου.200 μ. Ας μείνουμε αριστερά, αποφύγουμε το βραχώδες τμήμα και ανεβαίνουμε γρήγορα στην κορυφή σε στενές φουρκέτες. Στη συνέχεια φτάνουμε στο σύντομο σημείο αυτού του τμήματος όπου χρειαζόμαστε τα χέρια μας και ανεβαίνουμε αριστερά πάνω από το μικρό πέτρινο σκαλοπάτι. Αμέσως μετά περνάμε έναν περίοπτο ογκόλιθο στα αριστερά και το μονοπάτι που δεν έχει σημειωθεί χωρίζει για τελευταία φορά. Συνεχίζουμε στο κατάφυτο μονοπάτι προς τα αριστερά προς την κατεύθυνση του Schärtenalm. Εδώ παίρνουμε τον εύκολο δεξιό κλάδο, που μας οδηγεί απότομα αλλά απευθείας στο Blaueishütte. Η υπόλοιπη ανάβαση στο Blaueishütte είναι εύκολη, αν και τα απότομα μέρη μπορούν περιστασιακά να καλύπτονται από χιόνι την άνοιξη. Κάνουμε διάλειμμα στο Blaueishütte και συνεχίζουμε για Steinberg.

Ανάλογα με τις συνθήκες χιονιού, μπορούμε επίσης να περπατήσουμε απευθείας στο χωράφι με χαλίκια μέχρι το Schärtenspitze. Αυτή είναι η εναλλακτική στην κανονική διαδρομή προς τα Hochkalter, Blaueisgletscher και Schärtenspitze. Τώρα ανεβαίνουμε πάνω από το Platten και το Schrofen με βορειοδυτική κατεύθυνση μέχρι το Steinberg.

Μετά από αρκετή ώρα, η κάθοδος αρχίζει προς τα βόρεια, από τον σταυρό κορυφής προς τα δεξιά κάτω από την κορυφογραμμή. Παλιά σημάδια εξακολουθούν να διακρίνονται εδώ. Λίγο αργότερα ένα μονοπάτι διακλαδίζεται προς τα αριστερά και μας οδηγεί γύρω από το Steinberg πίσω στο Blaueishütte, αλλά παίρνουμε το μονοπάτι μέσω του Schrofen προς τα δεξιά στον ώμο του γρασιδιού. Διασχίζουμε τα πεύκα μέσα από σοκάκια μέχρι το χαρακτηριστικό λούκι που ακολουθεί το γρασίδι. Τώρα ανεβαίνουμε στην υδρορροή και μετά κάνουμε πίσω. Τώρα συνεχίζουμε μέσα από ένα δάσος με πεύκη και κατηφορίζουμε σε στροφές μέχρι να φτάσουμε στο φωτεινό λιβάδι του Schärtenalm, όπου μπορούμε να κάνουμε ένα διάλειμμα με ασφάλεια.

Από το Schärtenalm ανεβαίνουμε σε ένα ελαφρύ μονοπάτι με χαλίκι. Κατηφορίζει κοντά στο γνωστό Wendehammer και μετά στο γνωστό μονοπάτι της επιστροφής στο Seeklause.

2-     Στο Ochelbaude

Το άθλημα της οινοποίησης είναι ιδιαίτερα σημαντικό στα βουνά Έλβα Sandstone, καθώς η αναρρίχηση γίνεται πάντα κυρίως σε ανεξάρτητους πύργους. Είναι διαφορετικά στα βράχια του Ochelbaude, γιατί το εύκολο αλλά εκτεθειμένο μονοπάτι ανεβαίνει κατά μήκος ενός τοίχου και όχι στην κορυφή ενός πύργου. Το μονοπάτι έχει εξοπλιστεί με πολλά βάσεις και ως εκ τούτου μπορεί εύκολα να χρησιμοποιηθεί από αρχάριους στην απότομη επιφάνεια του βράχου. Στη μέση του τοίχου υπάρχουν δύο παραλλαγές για να διαλέξετε, οι οποίες ελάχιστα διαφέρουν σε δυσκολία.

Η διαδρομή ξεκινά από το πάρκινγκ στον δρόμο πρόσβασης στο Ochelbaude. Πηγαίνουμε στο πρώτο σπίτι και στην κοιλάδα που είναι κομμένη ανάμεσα στους βράχους στα αριστερά. Η δοκιμαστική ανάβαση τρέχει κατά μήκος της δεξιάς επιφάνειας βράχου. Μια μικρή ξύλινη πύλη κλειδωμένη με συνδυαστική κλειδαριά είναι η είσοδος στη via ferrata.

Κατά μήκος του λείου τοίχου φτάνουμε σε μια ελαφρώς ανερχόμενη διασταύρωση και διασταύρωση. Εδώ μπορείτε να ανεβείτε κατευθείαν στη σκάλα, που είναι η πρώτη επιλογή. Στην κάτω παραλλαγή διασχίζουμε για λίγο την πλάκα, φτάνουμε σε μια λωρίδα στη μία γωνία και μετά ανεβαίνουμε πάνω από πλάκες στη φαρδιά ταινία. Εδώ περνάτε στην παραλλαγή με τη σκάλα. Σε αυτήν την παραλλαγή διασταύρωσης πηγαίνουμε στη ζώνη προς τα δεξιά, μέσω του κενού προς την έξοδο.

3-     Wimbachtal, Hochalmscharte και Schärtenalm

Αυτή η ημερήσια περιήγηση είναι μια ποικίλη και πολλά υποσχόμενη διαδρομή στη γέφυρα Wimbach. Ξεκινώντας από τη στάση του λεωφορείου ή από το πάρκινγκ, περνάμε το Wollstadel στο δρόμο για το φαράγγι, όπου πρέπει να αγοράσουμε τα εισιτήρια εισόδου στο φαράγγι με 2,50€. Αφού φύγουμε από το Wimbachklamm και συνοδευτούμε από υπέροχη θέα στο Wimbachgries, φτάνουμε σε ένα φιλόξενο εστιατόριο κατά μήκος του Wimbachschloß. Το υψόμετρο περίπου 650 m ξεκινά εδώ. μεγάλη ανάβαση στο Hochalmscharte. Το Hochalmsteig έχει χαρακτηριστεί μαύρο, είναι αρκετά επίπονο και περιλαμβάνει μερικά σημεία που είναι ασφαλισμένα με συρματόσχοινα ή βοηθητικά με μια μικρή σκάλα.

Στο κάτω μέρος είστε εκτεθειμένοι στον απότομο μεσημεριανό ήλιο, αλλά σύντομα θα περπατήσετε ανάμεσα σε όμορφα έλατα και πεύκα. Στο Hochalmscharte έχετε μια υπέροχη θέα πίσω στο Wimbachtal. Η κατάβαση στο Hochalm μας μεταφέρει εξίσου όμορφη και, στις αρχές του καλοκαιριού, ενδεχομένως. ελαφρώς κατάφυτα μονοπάτια προς το Schärtenalm. Αυτός ο μικρός αλπικός βοσκότοπος φροντίζεται και σας παρέχει το Kaiserschmarren του, με την ευρεία του θέα προς τα βόρεια. Επιβράβευση είναι και η επιστροφή από εδώ, γιατί από εδώ σχεδόν κατηφορίζουμε. Ακολουθούμε τις πινακίδες προς Ramsau και μετά επιστρέφουμε κατά μήκος του σκιερού πλαϊνού μονοπατιού προς τη γέφυρα Wimbach.

4-     Nagelfluhkette από Hochgrat προς Bühl

Από τον ορεινό σταθμό ακολουθούμε την κορυφογραμμή που έχει απότομη κλίση προς τα βόρεια προς τα ανατολικά, όπου τα συρματόσχοινα μειώνουν κατά πολύ τον κίνδυνο πτώσης. Περπατάμε ευχάριστα ανηφορικά πάνω από τον πρώτο βράχο Nagelfluh μέχρι την κορυφή του Hochgrat, που είναι και το υψηλότερο σημείο ολόκληρης της διαδρομής. Περπατάμε εύκολα κατά μήκος ενός καλού μονοπατιού στο βουνό, μετά σε ένα σύντομο απότομο τμήμα στη φαρδιά σέλα και μετά κατηφορίζουμε στο Brunnenauscharte. Εάν ο καιρός είναι κακός, υπάρχει πιθανότητα εγκατάλειψης εδώ.

Σκαρφαλώνετε από την άλλη πλευρά, αρχικά λίγο απότομα, μετά λίγο ανηφορικά πάνω από την κορυφογραμμή του λιβαδιού. Φτάνουμε σε μια μικρή σέλα και μετά στη διακλάδωση του δρόμου μπροστά από το Rindalphorn. Η σύντομη παράκαμψη προς τα αριστερά στα 1821μ. Δεν πρέπει να χάσετε την ψηλή κορυφή γιατί εδώ μπορείτε να κάνετε το πρώτο σας διάλειμμα. Στη διακλάδωση του δρόμου, ακολουθήστε την πινακίδα προς την κατεύθυνση «Mittagbahn». Εδώ υπάρχει μια κάπως δυσάρεστη, απότομη κατάβαση στο Gündlesscharte, στην οποία μπορείτε να φτάσετε μέσω του δάσους. Εδώ φτάνουμε στη μοναδική πραγματικά απότομη ανάβαση της περιήγησης, η οποία μας οδηγεί κατά μήκος των μονοπατιών στο Gündleskopf. Η διαδρομή είναι ελαφρώς εκτεθειμένη για σύντομο χρονικό διάστημα κατά μήκος του Nagelfluhgrat πριν φτάσουμε στην κορυφογραμμή του λιβαδιού του Buralpkopf. Πίσω από αυτό ανεβαίνουμε πολύ κατηφορικά κατά μήκος της κορυφογραμμής. Στη σέλα του βουνού “Sedererstuiben, Mittagbahn” έχουμε περίπου. στα μισά του δρόμου. Ακολουθούμε την πινακίδα προς Alpe Gund. Ακολουθούμε την πινακίδα προς το Kemptener Naturfreundhaus στο Alpe Mittelberg. Στη συνέχεια, περπατάμε σε αυτό το μονοπάτι μέσα στο δάσος, περνώντας από τη διακλάδωση του δρόμου προς το Gschwender Horn προς την κατεύθυνση του Büh.

5-     Schönau – Feldkogelsteig – Kärlingerhaus

Από τη στάση μπορούμε να περπατήσουμε κατά μήκος του Ludwig-Ganghoferweg, να προσπεράσουμε τον πολυσύχναστο εμπορικό δρόμο και κατά μήκος του Seeklause. Στη συνέχεια φτάνουμε στην προβλήτα με την οποία ξεκινάμε τη διάσχιση προς Σαλέτ. Τώρα ακολουθούμε τα φαρδιά μονοπάτια 492 και 424 και φτάνουμε στο Obersee με θέα τους καταρράκτες Röthbach. Επιστρέφουμε μερικές εκατοντάδες μέτρα πίσω και ανηφορίζουμε το δύσκολο Sagerecksteig στα αριστερά του φαρδιού μονοπατιού προς την προβλήτα. Εδώ διακλαδίζουμε στο μονοπάτι 422, περνάμε το Saletalm και μετά ξεκινάμε την απότομη ανάβαση πάνω από τον υγρό τοίχο. Χρησιμοποιούμε τις ξύλινες σκάλες και τα τμήματα που ασφαλίζονται με χαλύβδινα καλώδια, τα οποία δεν πρέπει να υποτιμηθούν, για να απολαύσουμε φανταστική θέα στο Königssee και στο Obersee. Μετά το αλπικό βοσκότοπο Sagereggalm, ανηφορίζει ελαφρώς και λίγο μετά φτάνεις στο μονοπάτι 416, το οποίο προέρχεται από το Wasseralm στα αριστερά. Συνεχίζουμε ακριβώς εδώ προς την κατεύθυνση του Kärlingerhaus, σβήνουμε στο Grünsee και κατεβαίνουμε στην ακτή. Ο καλός προσανατολισμός είναι απαραίτητος εδώ, επειδή το Feldkogelsteig δεν είναι σημειωμένο εδώ και είναι δύσκολο να το δεις. Τρέχει κατά μήκος της όψης του βράχου που υψώνεται απότομα στο Glunkerer, περίπου.40μ. πάνω από τη λίμνη, αλλά δεν έρχεται στο σηματοδοτημένο μονοπάτι προς το Kärlingerhaus.

Τώρα ακολουθούμε το μονοπάτι προς το Grünseealm και στρίβουμε δεξιά κάτω από το Feldkogel. Μπορούμε να πούμε ότι έχουμε φτάσει στη σωστή είσοδο του Feldkogelsteig βλέποντας παλιά σημάδια και σιδερένιες καρφίτσες στον τοίχο. Από εδώ είναι πιο εύκολο να ακολουθήσουμε το μονοπάτι, καθώς πρέπει να ανεβούμε την υγρή προεξοχή κατευθείαν κατά μήκος του τοίχου πάνω αριστερά. Αντίθετα, δεν πρέπει να ακολουθούμε το χόρτο προς τα δεξιά. Φτάνουμε στο τέλος του μονοπατιού όταν το έδαφος μπροστά μας πέφτει ξανά και μπορούμε να δούμε τη θέα του Schottmalhorn και του Schönfeldspitze. Παραμένουμε ακριβώς εδώ και περπατάμε στην περιοχή μέχρι το υψηλότερο σημείο, το Feldkogel. Εδώ μπορούμε να κάνουμε ένα διάλειμμα απολαμβάνοντας τη θέα πάνω από το Königssee και μετά να συνεχίσουμε στην κανονική διαδρομή 423 προς το Funtensee και μετά τη σύντομη ανάβαση στην κορυφή φτάνουμε στον προορισμό, το Kärlingerhaus.

6-     LE MONDE OU RIEN – AIPLPFEILER

Είναι μια δωρεάν αλπική περιήγηση αθλητικής αναρρίχησης 3 γηπέδων. Η διαδρομή είναι αρκετά καλά ασφαλισμένη και επομένως πολύ εκτεθειμένη λόγω του μεγάλου βράχου στην προεξοχή στην κολόνα Aipl.

Περπατάμε κατά μήκος του δασικού δρόμου από το St. Margarethen και ακολουθήστε το μονοπάτι προς τα πάνω προς Mitteralm. Αφού φτάσουμε στο σταθμό Aipl, ακολουθούμε τον δρόμο προς τα δεξιά μέχρι να φτάσουμε περίπου.50μ. στρίψτε δεξιά σε ένα δασικό μονοπάτι. Μόλις αφήσουμε το Aiplsee στα αριστερά, με τον εντυπωσιακό κρατήρα του, υπάρχει μια πιθανή τοποθεσία bivouac. Εδώ βρισκόμαστε στην περιοχή του ανεμοφράκτη και μετά ακολουθούμε τους πέτρινους άντρες και το ελάχιστα χρησιμοποιημένο μονοπάτι στα δεξιά της λίμνης πάνω από το δάσος και την αυλή μέχρι τη βάση του τοίχου. Κρατάμε δεξιά στο scree, όπου το μονοπάτι είναι καλύτερο. Η είσοδος στον πυλώνα Aipl βρίσκεται σχεδόν στο χαμηλότερο σημείο του τείχους μέσω μιας τομής ρωγμής.

Η απευθείας κατάβαση πάνω από την κλίση του καταβατηρίου είναι δύσκολη λόγω της διαγώνιας πορείας από την προεξοχή. Επομένως είναι δυνατή μια υποχώρηση με σχοινιά 2x 60m από το 2ο. Συνιστάται η στάση.

7-     Παγόβουνο πάνω από την εγκοπή του παγόβουνου

Ξεκινάμε από τη στάση του λεωφορείου "Hintersee" ακριβώς δίπλα στην ομώνυμη λίμνη και τα ξενοδοχεία. Ακολουθούμε το σηματοδοτημένο μονοπάτι ανηφορίζοντας προς το Halsalm, το οποίο οδηγεί για λίγο στην άσφαλτο και μετά ανηφορικά στο στενό μονοπάτι μέσα σε σερπεντίνες. Μετά από περίπου 200μ. στρίβουμε δεξιά σε μονοπάτι 50μ. κατηφορίζει. Μετά το επόμενο μονοπάτι χιονοστιβάδας, όπου, ανάλογα με την εποχή, μπορείτε ακόμα να βρείτε ρυάκια ή χιονοστιβάδες, ακολουθούμε το ασήμαντο αλλά πραγματικά καθαρό μονοπάτι. Λίγο αργότερα το μονοπάτι μας οδηγεί στην ανηφόρα μέσα από το δρομάκι των χιονοστιβάδων και διασχίζει το μικρό ρέμα αρκετές φορές. Μετά από περίπου.300μ. Σε αυτό το μονοπάτι τελειώνει η μικρή κοιλάδα. Ενώ το μονοπάτι για το Edelweißlahnerkopf στρίβει αριστερά μπροστά μας, θα συνεχίσουμε προς τα δεξιά.

Τώρα περνάμε από δύο μεγάλα φυλλοβόλα δέντρα όπου μπορούμε να κάνουμε ένα μικρό διάλειμμα και μετά ακολουθούμε το μονοπάτι κάτω από την πρόσοψη του βράχου μέχρι να φτάσουμε στο σημείο όπου το δάσος φτάνει περισσότερο. Εδώ φτάνουμε σε σημάδια από ανοιχτόχρωμες κόκκινες κουκκίδες που δείχνουν το μονοπάτι μέχρι το Eisbergscharte. Εδώ ακολουθούμε την ανώτερη παραλλαγή, όπου σύντομα φτάνουμε σε μια σκάλα. Το πιο απότομο μέρος εξουδετερώνεται εδώ ανεβαίνοντας μέσα από μια ρεματιά και μετά από ορεινά πεύκα στο κενό. Μόλις φτάσουμε στο κενό, το μονοπάτι μας οδηγεί πάνω από τους αιχμηρούς καρστικούς βράχους με τις βαθιές ρεματιές και μερικές χλοοτάπητες κοιλότητες.

Στους τρεις ιδιαίτερα μεγάλους ογκόλιθους, ένα μονοπάτι που είναι δύσκολο να το δεις μας οδηγεί από δεξιά στο δάσος. Ακολουθούμε αυτό το μονοπάτι πρώτα με ανατολική κατεύθυνση και μετά βορειοδυτικά προς το παγόβουνο. Κάτω από την κορυφή πρέπει να παλέψουμε μέσα από τα στενά ορεινά πευκόφυτα σοκάκια. Την καλύτερη θέα την έχουμε αν αφήσουμε το μονοπάτι μας για λίγα μέτρα κατεβαίνοντας (ή ανηφορίζοντας) τη στενή κορυφογραμμή και ανεβούμε σε μια προεξοχή.

Στο κενό ακολουθούμε το βαθύτερο μονοπάτι πίσω προς την κατεύθυνση της καλύβας ενός δασοκόμου. Η γύρω περιοχή είναι γεμάτη πεύκη και εδώ αρχίζει η κατηφόρα προς την περιοχή με χαλίκια που ονομάζεται Baumgarten. Ελισσόμαστε κάτω σε στενές σερπεντίνες σε χαλαρό έδαφος μέχρι το μονοπάτι μας να εξαφανιστεί ξανά μέσα σε πυκνό δάσος. Μετά το σύντομο τμήμα στο δάσος, φτάνουμε στο τμήμα του μονοπατιού που έχει ανατιναχθεί σε μια απότομη επιφάνεια βράχου. Το μονοπάτι είναι πλέον πιο εύκολο, ακόμα κι αν συνεχίζει απότομα κατηφορικά μέσα από το δάσος μέχρι το Wachterlsteig. Μόλις εκεί, κρατάμε δεξιά και μετά περίπου.1 χλμ. στην Alpenstrasse στο πανδοχείο Wachterl.

8-     ΑΛΥΣΙΔΕΣ ΦΙΛΑΚΙΣΜΟΥ – ΥΨΗΛΟ ΚΤΥΠΗΜΑ

Μας περιμένει εδώ μια απαιτητική αναρριχητική διαδρομή με αρκετά μοντέρνο χαρακτήρα. Στο πάρκινγκ Kreuzeckbahn, περνάμε με ποδήλατο από την αριστερή άκρη του χώρου στάθμευσης και, μετά τη σιδηροδρομική υπόγεια διάβαση, στρίβουμε αριστερά σε έναν κακό δρόμο με πίσσα. Στη συνέχεια ακολουθούμε πάντα τις πινακίδες προς την κατεύθυνση Kreuzeck-Haus. Λίγα μέτρα κάτω από το σπίτι του Kreuzeck οδηγούμε αριστερά για λίγο κατηφορικά προς τον σταθμό της κοιλάδας του τελεφερίκ Längenfelder και συνεχίζουμε στο δρόμο πάνω από το Hochalm. Στη συνέχεια, υπάρχει μια απότομη ανάβαση στην καλύβα διάσωσης στο βουνό προς την κατεύθυνση του Osterfelderkopf. Τώρα ερχόμαστε στην αποθήκη ποδηλάτων στην κοιλάδα αμέσως μετά την καλύβα διάσωσης στο βουνό. Από εδώ συνεχίζουμε με τα πόδια κατά μήκος του μονοπατιού με συρματόσχοινο, του Schöngehen, στο κενό κάτω από το Bernadeinkopf. Στο δρόμο με 100μ. Στρίβουμε νότια γύρω από τους πρόποδες του Alpspitze στο Grieskar. Στη νότια πλευρά του τσίρκου περνάμε στο Kargrund λίγα μέτρα από τις εισόδους. Συνολικά η διαδρομή διαρκεί περίπου 4 ώρες, βρίσκεται σε υψόμετρο 1450 μ. και έχει μήκος 13,8 χλμ. με ποδήλατο και 2,5χλμ. με τα ΠΟΔΙΑ Σταματάμε μετά από 15μ. Όταν βγείτε, στρίψτε δεξιά στη μεγάλη μπάντα και ανεβείτε 10μ. στον καταβατικό σταθμό «Peter Lustig». Από εκεί κατεβαίνουμε την πλαγιά του καταβατικού.

9-     Μέσω του Höllental στο Zugspitze

Το Zugspitze είναι η υψηλότερη κορυφή της Γερμανίας και δεν είναι ακριβώς μια πολύ επιθυμητή εμπειρία συνόδου κορυφής. Είναι η διαδρομή που μετράει εδώ: Η ανάβαση σας μεταφέρει μέσα από το Höllental και επομένως είναι η πιο όμορφη και, μετά την επετειακή κορυφογραμμή της, η πιο συναρπαστική ανάβαση.

Περπατάμε από το Hammersbach κατά μήκος του ομώνυμου ρέματος μέχρι την καλύβα εισόδου στο Höllental σε ένα φαρδύ μονοπάτι μέσα στο δάσος. Από εκεί συνεχίζουμε μέσω του Höllentalklamm στο Höllentalangerhütte όπου μπορείτε να διανυκτερεύσετε. Πρώτα πηγαίνουμε σχεδόν επίπεδη μέσω του Höllentalanger στο μονοπάτι πεζοπορίας πίσω από την καλύβα, μετά πολύ πιο απότομα στο Hühnerleiter, την αρκετά απότομη σκάλα βράχου από συνδετήρες. Λίγο μετά πάμε στο «σανίδι» στη σηματοδοτημένη διαδρομή. Το κεφάλι προς τα ύψη είναι σημαντικό εδώ. Οι σιδερένιες καρφίτσες και το συρματόσχοινο τεντωμένο πάνω τους καθιστούν δυνατή τη διάσχιση του βράχου.

Μετά τη "σανίδα" ανεβαίνουμε σε απότομο, βραχώδες έδαφος. Περπατάμε πάντα κατά μήκος σταθερών συρματόσχοινων για να φτάσουμε στο Höllentalkar. Εκεί, μέχρι να πλησιάσετε το Höllentalferner, η περιοχή σύντομα γίνεται πολύ θλιβερή. Τώρα το μονοπάτι μας οδηγεί πάνω από την αρχή του παγετώνα προς τα αριστερά. Για να μπορέσουμε να αποφύγουμε τη ζώνη ρωγμής, κρατάμε ξανά δεξιά και πλησιάζουμε τη via ferrata στην κορυφή αρκετά απότομα. Σε αυτό το ευάερο σύστημα αναρρίχησης ανεβαίνουμε απότομα μέχρι το Irmerscharte και μέσω της βόρειας πλευράς της ανατολικής κορυφής Zugspitz χρησιμοποιώντας τα συρματόσχοινα και τις σιδερένιες καρφίτσες μέχρι το φαρδύ μονοπάτι. Σε αυτό στρίβουμε δεξιά και περπατάμε τα τελευταία μέτρα πάνω από τα λιπαρά βράχια μέχρι τον χρυσό σταυρό κορυφής.

Ο ευκολότερος τρόπος για να κατεβείτε πίσω στην κοιλάδα είναι με ένα από τα τρία τελεφερίκ. Αν θέλουμε να πάμε με τα πόδια, μπορούμε να επιστρέψουμε στην κοιλάδα μέσω του μονοπατιού ανάβασης ή μέσω του "Stopselzieh". Αρκετά αφοσιωμένοι αλπινιστές σκαρφαλώνουν πίσω στην επετειακή κορυφογραμμή.

10- Αρένα αναρρίχησης Χίλενμπεργκ

Στην εγκαταλελειμμένη περιοχή του λατομείου, τα μέλη του "German Alpine Club" και του "IG Klettern NRW" έχουν κάνει επίπονη δουλειά όλα αυτά τα χρόνια και έχουν αναπτύξει περισσότερες από 80 διαδρομές. Διαδρομές με επίπεδα δυσκολίας από 3 έως 9+ έχουν δημιουργηθεί, καθιστώντας τις μερικές από τις πιο απαιτητικές διαδρομές σε ολόκληρο το Sauerland. Τα πέντε ανεπτυγμένα τείχη προσελκύουν ορειβάτες από όλη τη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία και την Μπενελούξ. Το κεντρικό σημείο είναι τα 45μ. ψηλό τείχος Hillenberg με αναρρίχηση έως και 50 μέτρα, το οποίο είναι ιδιαίτερα κατάλληλο για επαγγελματίες αθλητικούς ορειβάτες και ορειβάτες των Άλπεων. Οι εξελιγμένες περιηγήσεις μήκους πολλαπλών σχοινιών όπως:σι Η μεγάλη αλπική τραβέρσα «Querulant» κάνει το λατομείο Warstein πολύ ελκυστικό για επαναλαμβανόμενες επισκέψεις και θεατές.

Οι βράχοι που βρίσκονται στις χαμηλές οροσειρές φιλοξενούν μια ποικιλία φυτών και ζώων. Ως εκ τούτου, ορισμένες βραχώδεις περιοχές εξαιρούνται από τις αναρριχητικές χρήσεις. Υπάρχουν επίσης μερικά κλεισίματα βράχων κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγής πτηνών. Η αρένα αναρρίχησης Hillenberg βρίσκεται σε μια περιοχή ασφαλείας ενός ακόμα ενεργού λατομείου, γι' αυτό και η αναρρίχηση επιτρέπεται μόνο από τις 12 μ.μ. κατά τη διάρκεια της εβδομάδας.

Σας βοήθησε το άρθρο μας; Ή έχετε ερωτήσεις ή προτάσεις σχετικά με το θέμα μας; Μη διστάσετε να αφήσετε το σχόλιό σας παρακάτω. Χαιρετίζουμε τις ερωτήσεις, τις κριτικές και τα σχόλιά σας και θα χαρούμε να τις απαντήσουμε.