Wspinaczka górska w Norwegii

Norwegia oferuje niesamowitą różnorodność możliwości wspinaczkowych, od terenów wspinaczkowych położonych w fiordach po polarne epopeje alpejskie. Najważniejszym wydarzeniem wspinaczki alpejskiej w Norwegii jest wejście na „górę narodową” Stetinden. Trasa standardowa ma stopień trudności 5,6 YDS, natomiast kusząca trasa z filaru południowego wynosi ~5,9 YDS.

Lofoty to popularny cel wspinaczy, oferujący wszystko, od trudnych boulderingów po długie trasy alpejskie. Możliwości wspinaczkowe można znaleźć niemal w każdym zakątku Norwegii, więc nie rozpaczaj, jeśli Twoja wycieczka nie zaprowadzi Cię do jednego z tych obszarów. Zatrzymaj się w lokalnym sklepie ze sprzętem sportowym i poszukaj partnera oraz informacji. Świetne możliwości wspinaczkowe są dostępne w pobliżu prawie każdego większego miasta, w tym Bergen i Oslo.

Pamiętaj, że pogoda odgrywa ważną rolę podczas wspinaczki w Norwegii. W pewnym momencie Twojego pobytu, jeśli nie przez cały czas, będzie padać deszcz. Norwescy wspinacze mają filozoficzne spojrzenie na deszcz i rozróżniają dwa rodzaje ulew: te, po których nadal można się wspinać, i te, które są zbyt mokre, aby się wspinać!

Nie wszystkie skały nadają się do wspinaczki, ale w Norwegii jest bardzo niewiele skał, na które nie można się wspiąć. Na przykład niesławna Ściana Trolli to głaz o wysokości 5000 stóp, ale także jedna z najbardziej poszukiwanych ścian na świecie.

Bouldering:

- Trøndelag: Harbak i Vingsand. Najlepszy bouldering w kraju.

- Oslo: dobre głazy tuż przy T

- Bergen: Øygarden i Matre.

Sport:

- Trøndelag: Flatanger i piekło

- Zachodnie wybrzeże: Sogndal, Stryn (plaża)

Trad/alpejski:

- Lofoty: Spektakularne krajobrazy i wspinaczka alpejska tuż przy wybrzeżu.

- Romsdal (Åndalsnes) - z klasykami, takimi jak duża ściana Troll Wall i Romsdalshorn.

- Nissedal: długie wspinaczki po płytach.

Lód:

- Rjukan: najsłynniejszy rejon wspinaczki lodowej w Norwegii.

- Oppdal/Sunndal: Obszar ten oferuje zarówno wspinaczkę lodową, jak i długie, poważne wspinaczki alpejskie. W ostatnich latach obszar ten znacznie się rozwinął i powstało wiele nowych tras wspinaczkowych.

Wspinaczka górska:

- Hurrungane: główny obszar alpinizmu i alpinizmu w Norwegii.

- Jotunheimen: duża wysokość, dobre możliwości jazdy na nartach wiosną.

- Obszar lodowca Jostedal

- Zachodnia Norwegia ogólnie: Romsdal, Sunnmøre Alps, Nordfjord, Sogn. Duży teren z wieloma możliwościami.

- Lofoty

- Alpy Tromsø

Następnie wymieniliśmy dla Ciebie 9 pięknych tras górskich z Norwegii:

1. Wspinaczka w Stetindzie i okolicach Narwiku

Przewodnik wspinaczkowy po Stetindzie i NarwikuStetind to narodowa góra Norwegii i wspaniałe miejsce dla wspinaczy i alpinistów. Przepiękna okolica, spektakularna lokalizacja i gładko wycięte skały sprawiają, że Stetind jest górą wyjątkową, często porównywaną do mniejszej wersji Matterhornu. Granitowy szczyt i zakrzywione grzbiety wznoszą się bezpośrednio z fiordu na wysokość 1.392 m.

Styl wspinaczki jest nastawiony na długie, wielowyciągowe trasy alpejskie z maksymalnie 20 długościami liny. Klasyczne trasy to; Normalveien (trasa standardowa) z tylko 1 wyciągiem (4+ lub F4), ale dużą ilością wspinaczki z zawrotnymi widokami wzdłuż ostrej jak brzytwa grani

Sydpilaren (filar południowy) z 13 wyciągami do wspinaczki skałkowej o poziomie trudności 6 lub F5b/c Vestveggen (zachodnia ściana) to wspinaczka o długości 8 wyciągów (6+) na główną grań. Szczyt osiąga się następnie zachodnią granią, która obejmuje 300 m łatwej wspinaczki, a następnie 6 wyciągów wspinaczkowych (6 lub F6a). Najlepszym czasem na wspinaczkę na Stetind jest okres od lipca do września, ponieważ na większych wysokościach istnieje ryzyko opadów śniegu.

Przewodnik wspinaczkowy Stetind i NarwikJeśli pogoda nie sprzyja wspinaczce na Stetind, w pobliżu Narwiku znajdują się inne tereny wspinaczkowe. Na wiejskiej wyspie Hamarøy znajduje się szczyt Hamarøyskaftet (wysokość 512 m), z którego roztaczają się spektakularne widoki. Również na Hamarøy znajdują się malownicze tereny do wspinaczki sportowej nad jeziorem. W Efjord i Skjomen znajdują się duże granitowe ściany. W Skjomen znajdują się zarówno trasy sportowe, jak i handlowe, jest ono bardzo oddalone i ma duży potencjał dla nowych tras. W pobliżu regionalnego centrum Narwiku znajduje się wiele łatwo dostępnych terenów wspinaczkowych. Okres polarny w Narwiku trwa od końca maja do połowy lipca, co czyni region idealnym do wspinaczki od maja do września.

2. Bouldering i wspinaczka skałkowa w Hægefjell

Hægefjell to wspaniała granitowa kopuła położona w małych, ale nierównych górach regionu Telemark w południowej Norwegii, na południowy zachód od Oslo.Hægefjell znajduje się w pobliżu jeziora Nisser i oferuje zarówno bouldering, jak i długie wielowyciągowe wspinaczki po doskonałej granitowej skale.

Bouldering w Hægefjell

Obszar boulderowy w Hægefjell położony jest wokół Landtakdammen, gdzie do wszystkich głazów można dojechać samochodem w ciągu 5–15 minut.Istnieje ponad 180 głazów w szerokim zakresie poziomów trudności od Fb 3 do Fb 8a.Ogólnie rzecz biorąc, lądowanie w Hægefjell jest dobre (wymagana tylko 1 mata), chociaż niektóre problemy wymagają wielu mat i obserwatorów.

Głazy w Hægefjell są podzielone na 4 obszary, z których wszystkie znajdują się blisko siebie.Cztery obszary boulderingu to Haegefjelltjorni, Meandersvingen, Sjefsteinen i Det torre elveleiet.

Wspinaczka wielowyciągowa na Hægefjell

Granitowa kopuła Hægefjell oferuje fantastyczne, długie, wielowyciągowe trasy o długości do 500 m.W Hægefjell znajduje się ponad 50 niezależnych tras, charakteryzujących się długimi płytami i drobnymi pęknięciami, które są solidne i czyste.

Styl i etyka wspinaczki w Hægefjell to głównie wspinaczka tradycyjna z użyciem kamer i nakrętek, ze śrubami stosowanymi tylko wtedy, gdy jest to konieczne, i pozostawiającym element przygody.Oznacza to, że śruby są środkiem zabezpieczającym, a nie wyznaczającym ścieżkę.Istotną częścią wspinaczki w Hægefjell jest identyfikacja słabych punktów w skale i znalezienie w ten sposób najbezpieczniejszej i najłatwiejszej drogi do kolejnego miejsca, w którym można zainstalować asekurację.Stojaki są zazwyczaj zabezpieczane śrubami, a wiele śrub jest nowoczesnych i zostało wymienionych w 2019 roku.

Większość wspinaczy obozuje w Landtakdammen, co jest bardzo łatwe, z alternatywnymi miejscami obok jeziora Nisser.

Najlepszy czas na bouldering i wspinaczkę w Hægefjell to maj, czerwiec i sierpień.Chociaż wspinaczka jest możliwa w lipcu, okolica jest pełna owadów, które mogą uprzykrzyć życie, a wspinacze chętniej korzystają w tym czasie z kempingu nad jeziorem Nisser.

Dotarcie do Hægefjell jest stosunkowo łatwe. Z północnego lądu najłatwiej się tam dostać przez Danię, a najszybszą trasą jest prom do Kristiansand. Alternatywnie można polecieć do Oslo lub Stavanger, skąd w 4 godziny można dojechać do Hægefjell.

3. Wspinaczka w Setesdal

Dolina Setesdal położona jest w południowej Norwegii, na południowy zachód od Oslo i jest jednym z najbardziej dostępnych w Norwegii obszarów wspinaczkowych z całej Europy. Wspinaczka koncentruje się w mieście Valle, gdzie po obu stronach doliny znajduje się wiele dużych granitowych kopuł. Te granitowe kopuły oferują wiele doskonałych długich i krótkich tras z płyt. Istnieją jednak nie tylko trasy płytowe, ale także dobra mieszanka wspinaczki po ścianach i pęknięciach.

Istnieje wiele długich tras wielowyciągowych z maksymalnie 18 wyciągami i krótszymi trasami jednowyciągowymi u podnóża skał. Wspinaczka obejmuje szeroki zakres stopni, z wieloma trasami od norweskiego 5 do 7 (angielski VS do E2/3 lub francuski 4+ do 6c). Istnieje również mieszanka tras tradycyjnych i sportowych, z wieloma asekuracjami ustawionymi na dobrej jakości granitowych skałach. W południowej części Setesdal, niedaleko Evje, znajduje się obszar boulderingowy z około 150 problemami boulderingowymi.

Najlepszy czas na wspinaczkę w Setesdal jest od końca maja do końca września. Setesdal ma tę dodatkową zaletę, że znajduje się w cieniu deszczowym gór na zachodnim wybrzeżu. Oznacza to, że pogoda będzie bardzo stabilna i ciepła, gdy nad południową Norwegią utworzy się obszar wysokiego ciśnienia, co często ma miejsce.

Przewodnik wspinaczkowy po Setesdal Aktualny przewodnik wspinaczkowy nosi prosty tytuł „Setesdal – Wspinaczka w południowej Norwegii”. W tym przewodniku opisano ponad 670 tras, szeroką gamę problemów boulderingowych i 3 trasy Via Ferrates. Przewodnik, opublikowany w 2021 r., jest napisany w całości w języku norweskim, niemieckim i angielskim, a wszystkie trasy są pokazane na kolorowych toposach ze zdjęciami.Kup ten przewodnik wspinaczkowy Setesdal w naszym sklepie.

Dotarcie do Setesdal jest stosunkowo łatwe. Na północnym kontynencie Europy najszybszą trasą jest podróż promem przez Danię do Kristiansand. Alternatywnie można polecieć do Oslo lub Stavanger, skąd w 4 godziny można dojechać do Setesdal.

Zakwaterowanie znajduje się na kempingu w Valle. Tutaj możesz także wynająć hytte (kabinę), co jest wygodniejsze, jeśli przylatujesz do Norwegii samolotem i nie chcesz zabierać ze sobą ciężkiego sprzętu kempingowego.

4. Wspinaczka na Lofotach

Lofoty położone są u północno-zachodniego wybrzeża Norwegii, około 200 km na północ od koła podbiegunowego i składają się z pięciu dużych i pięciu małych wysp. Na tych wyspach z morza wznosi się szereg granitowych szczytów o wysokości ponad 1.000 m wysokości i oferują wiele doskonałych tradycyjnych tras wielowyciągowych o długości do 500 m. Te granitowe góry oferują jedne z najbardziej malowniczych i spektakularnych tras wspinaczkowych w Norwegii.

Granitowe szczyty na LofotachOśrodkiem wspinaczki jest wioska Henningsvaer z własną kawiarnią wspinaczkową. Tutaj i wokół sąsiedniej wioski Kelle znajdują się jedne z najpopularniejszych i najlepiej rozwiniętych terenów wspinaczkowych na Lofotach. Istnieje szeroka gama krótkich i długich tras wielowyciągowych, w tym piękne nadmorskie wspinaczki. Wielu wspinaczy przyciągają także duże ściany, m.in. B w Preston i Pillaren.

Najlepszy czas na wspinaczkę na Lofotach to miesiące letnie: czerwiec, lipiec i sierpień. W tym czasie pogoda jest zazwyczaj stabilna, a dodatkowo dzięki całodobowemu słońcu świecącemu przez całą dobę, możesz zacząć wspinać się, kiedy tylko chcesz.

Dojazd na Lofoty sam w sobie jest dużym przedsięwzięciem, ponieważ jest daleko od reszty Europy. Najlepiej byłoby, gdyby trwało to co najmniej 2 tygodnie i jeśli to możliwe, zostało dłużej. Na Lofoty można dostać się przez Bodo, skąd można polecieć do Svolvaer lub wypożyczyć samochód i popłynąć promem do Svolvaer. Aby dostać się do Bodo wymagany jest lot krajowy, dostępny z lotnisk w Oslo, Bergen lub Trondheim. Przewodnik turystyczny Lofoten Climbs zawiera również szczegółowe informacje na temat różnych sposobów podróżowania na Lofoty.

5. Wędrówka (zbocze) do Trolltungi (języka trolla)

Wędrówka rozpoczyna się od parkingu w Skjeggedal około 100 m w tył, po prawej stronie drogi dojazdowej. Oznakowanie jest dobrze widoczne, a podczas wędrówki znajdziesz także drogowskazy pokazujące przebytą odległość. pokazać dystans, który pozostał do pokonania. Najtrudniejsza i najbardziej męcząca część czeka nas już na początku wędrówki: ok. 400 m z ekstremalnym wzniesieniem trzeba pokonać po kilku 1000 drewnianych i lekko łamliwych stopniach (stara opuszczona kolejka linowa). Alternatywnie możesz wybrać stromą, ale zacienioną ścieżkę przez las. Na końcu trasy kolejki linowej dotrzesz na płaskowyż, z którego roztacza się zapierający dech w piersiach górski krajobraz.

Po drodze przekraczasz kilka strumieni przez stosunkowo płaską dolinę rzeki, gdzie możesz łatwo uzupełnić zapasy wody pitnej. Po kolejnej umiarkowanej wędrówce żwirową ścieżką docierasz do kolejnego płaskowyżu z widokiem na jeziora i tereny zielone, z panoramicznym widokiem, jak okiem sięgnąć. Przy odrobinie szczęścia przejdziesz przez pola lśniącego białego śniegu. Dwa najdłuższe podjazdy zostały ukończone, a pozostała droga do kamiennego języka jest dobrze oznakowana i dostępna. Przez cały dzień spotkasz wiele osób ustawiających się w kolejce, aby zrobić sobie pamiątkowe zdjęcie na Trolltundze. Skaliste wychodnie ma około 10 m długości i rozciąga się poziomo nad zbiornikiem Ringedalsvatnet, który znajduje się 350 m poniżej. Droga powrotna przebiega tą samą ścieżką i jest bardzo przyjemna (poza kilkoma chwiejnymi nogami podczas wspinaczki pod górę).

6. 2-dniowa wędrówka grzbietem Ersfjord na wyspie Kvaloya w Tromso

Ersfjord to fiord na wyspie Kvaløya w gminie Tromso w północnej Norwegii. Jest otoczony z obu stron wysokimi górami, które wpadają bezpośrednio do wody. Ta dwudniowa przeprawa przez grzbiet Ersfjordu to niezwykle długa wspinaczka, która prowadzi nas przez cały Ersfjord.

Nasza przygoda zaczyna się w małej wiosce Rekvik po zachodniej stronie wyspy, na szczycie Skamtind, a kończy na Blåmann (1044 m), najwyższym szczycie wyspy. Podczas całej przeprawy wspinamy się na wysokość 2800 metrów i pokonujemy dystans 16 kilometrów. Ta spektakularna wspinaczka prowadzi wąskimi grzbietami, szczytami i szczytami wzdłuż fiordu, aż dotrzemy do Blåmann. Należy pamiętać, że niektóre partie grani są bardzo odsłonięte i wymagają wspinaczki za pomocą lin.

Wzdłuż przeprawy mijamy także inne góry takie jak Storstolpan, Brattbergtinden, Store Hollenderen, Brattbergtinden, Styrmannstind, Melketind, Zappfetoppen i wiele innych. Jeśli chcesz wziąć udział w tej fantastycznej przeprawie przez grań, wyślij mi prośbę. Zarezerwuj wycieczkę, a my zaczniemy planować tę wspaniałą wycieczkę wspinaczkową w Tromso. Sprawdź także wspinaczkę Otertind w Alpach Lyngen, którą również prowadzę.

7. Wejście na Otertind w Alpach Lyngen

Otertind to symboliczny szczyt o wysokości 1354 m w Alpach Lyngen. Jest to z pewnością jedna z najpiękniejszych gór w Norwegii i fantastyczna wycieczka wspinaczkowa, nawet dla niedoświadczonych alpinistów! Ten norweski szczyt, czasami nazywany „Matterhornem Europy Północnej”, leży w Storfjord w malowniczym Signaldalen i nie wymaga żadnego doświadczenia wspinaczkowego. Teren jest stromy, ale oferuje łatwe odcinki wspinaczkowe i wspinaczkowe. Cała wycieczka zajmie Ci od 6 do 10 godzin.

Zapewnię Ci cały sprzęt potrzebny do tej wspinaczki. Aby pokonać strome odcinki poza szlakiem, ważne jest, aby zabrać ze sobą dobre obuwie. Czy jesteś gotowy na ekscytującą wycieczkę wspinaczkową w Otertind? Wyślij mi zapytanie, a my zaczniemy planować tę przygodę w Alpach Lyngen! Jeśli szukasz bardziej wymagającej wspinaczki w Norwegii, sprawdź wspinaczkę Piggtind, również w Alpach Lyngen.

8. 6-dniowy kurs wspinaczki alpejskiej w pobliżu Jostedalen w Norwegii

Udaj się prosto do serca Norwegii i rozpocznij kurs wspinaczkowy życia! Ten sześciodniowy program z przewodnikiem zapewni Ci narzędzia umożliwiające rozwój Twojej kariery alpinisty w jednym z najbardziej odległych i imponujących obszarów na ziemi!

Dziewicza przyroda Norwegii to marzenie każdego poszukiwacza przygód. Od urokliwych dolin i historycznych szczytów po jeziora polodowcowe i bujne łąki – ci, którzy szukają prawdziwych wakacji na łonie natury, znajdą to wszystko w centrum gościnnego skandynawskiego kraju. Ukoronowaniem tego majestatu wypełnionego fiordami jest Jostedalen, dolina z bujnym terenem w każdym kierunku i idealne miejsce, aby stać się lepszym alpinistą.

Nasz program ma na celu wyposażenie Cię w podstawowe umiejętności potrzebne do osiągnięcia celów alpinistycznych na całym świecie, we wszystkich możliwych środowiskach. Omówimy wspinaczkę skałkową i lodową, a także techniki linowe, asekuracyjne i ratownicze w obu formach. We wszystkich obszarach kursu włączymy dokładne szkolenie w zakresie bezpieczeństwa i zapewnimy wysoki standard bezpieczeństwa przed, w trakcie i po naszych wycieczkach wspinaczkowych.

W ciągu sześciu dni kursu będziesz miał mnóstwo okazji do poznania podstawowych umiejętności i praktyk oraz udoskonalenia tych, które już nabyłeś. Wykorzystamy malownicze tło niesamowitych skandynawskich gór, aby skupić się na wspinaczce, zjazdach, zrozumieniu topografii, nawigacji i planowaniu programu. Pod koniec tygodnia w Norwegii będziesz mógł wykonywać wielowyciągowe wspinaczki w trudnym miejscu, ciesząc się nowym komfortem i odnowioną energią.

W Jotunheimen jest kilka wspaniałych wyzwań, które dodają ekscytującą warstwę do kursu wspinaczki alpejskiej, w tym Sore Dyrhaugstind (2.072 m) i Dyrhaugsrydden, rozdzierająca serce przeprawa, która jest zarówno zabawna, jak i imponująca wizualnie. Podczas tej niezapomnianej wycieczki nauczysz się umiejętności potrzebnych do rozwijania się jako wspinacz i zastosujesz zdobytą wiedzę podczas praktycznych wycieczek wspinaczkowych. Nie ma lepszego miejsca na taki kurs.

Bezpieczeństwo jest naszym najwyższym priorytetem, dlatego zadbam o to, abyś spędził czas w możliwie najbezpieczniejszy sposób. Zawsze chętnie pokażę innym ukryte cuda Norwegii i nie mogę się doczekać, aby pomóc Ci poznać Norwegię jak miejscowy.

Jako program wprowadzający do wspinaczki skałkowej i lodowej, nasz kurs jest idealny dla wspinaczy, którzy mają już doświadczenie we wspinaczce lodowcowej i pieszych wędrówkach. Wysoki poziom sprawności fizycznej ma kluczowe znaczenie dla powodzenia programu, podobnie jak siła psychiczna potrzebna do ukończenia takiej zrównoważonej podróży.

9. Jotunheimen

Jotunheimen (co oznacza „Dom Gigantów”) to niewątpliwie najsłynniejszy obszar górski w całej Skandynawii. Położone w południowej części Norwegii to wspaniałe pasmo górskie o powierzchni ok. 3500 km² i obejmuje najwyższe góry w Norwegii. Najwyższą górą w Jotunheimen i całej Norwegii jest Galdhøpiggen 2469 m, tuż za nią znajduje się Glittertind 2464 m, który jest tylko kilka metrów niższy i leży bezpośrednio na wschód od Galdhøpiggen. Według najnowszych oficjalnych wysokości jest tylko pięć metrów niższa od Galdhøpiggen, ale jej wysokość różni się w zależności od głębokości śniegu i pokrywy lodowej na szczycie. Szczyt Galdhøpiggen jest skalisty, a szczyt Glittertind jest lodowaty.Ponieważ różnica wysokości między obiema górami jest minimalna, w przeszłości toczył się spór dotyczący rankingu, także dlatego, że pomiary wykazały, że wysokość szczytu Glittertind była rzekomo większa niż wysokość szczytu Galdhøpiggen podczas pomiaru lodowca. Jednak od tego czasu lodowiec szczytowy Glittertind cofnął się, więc spór już nie istnieje. Góry te to dwa ze 198 szczytów Norwegii, których wysokość przekracza 2000 metrów. Większość z nich znajduje się w rejonie Jotunheimen, w tym wszystkie powyżej 2300 m. Najwyższe góry Jotunheimen znajdują się we wschodniej części pasma i choć góry tutaj mają zdecydowanie skromną wysokość w porównaniu z górami w Alpach, różnica wysokości pomiędzy dolinami a szczytami jest znaczna, przy czym wysokość dolin zwykle waha się od 400 do 1400 metrów.

Chociaż najwyższe góry Skandynawii, Galdhøpiggen i Glittertind, można znaleźć we wschodnim Jotunheimen, Hurrungane i Smørstabbtindane w zachodniej części mają bardziej alpejski charakter. W Jotunheimen znajduje się wiele lodowców, z których największe znajdują się w zachodniej części, gdzie znajduje się kilka gór, na które nie można się wspiąć bez przekroczenia lodowca.

Według starej mitologii norweskiej bogowie mieszkali w Åsgard, ludzie w Idgardzie, a źli giganci w Jotunheimen.

Czy nasz artykuł Ci pomógł? A może masz jakieś pytania lub sugestie dotyczące naszego tematu? Zachęcamy do pozostawienia komentarza poniżej. Czekamy na Twoje pytania, uwagi krytyczne i komentarze i chętnie na nie odpowiemy.