Bergbeklimmen

Met ladders, staalkabels, ijzeren clips, pinnen, enz. Beveiligde klimtochten zijn via ferrata's van verschillende moeilijkheidsgraad. Het kan zijn dat de routes makkelijk zijn, maar slechts korte beveiligde stukken wandelpad bevatten. Sommige zijn echter erg moeilijk, dus je moet over goede klimvaardigheden en alpine ervaring beschikken. Het beklimmen van via ferrata's is niet zonder gevaar en kan vaak worden onderschat. Je moet zeker de juiste uitrusting bij je hebben en deze op de juiste manier kunnen gebruiken.

De meeste ongelukken gebeuren omdat normale wandelaars via ferrata's gebruiken als introductie tot verticaal terrein. De kennis en vaardigheden die hiervoor nodig zijn, ontbreken vaak. De apparatuur wordt vaak niet correct gebruikt. Aan de andere kant komt het ook voor dat meer ervaren klimmers de gevaren op de via ferrata vaak onderschatten. Door de specifieke veiligheidsvoorzieningen zijn vallen doorgaans moeilijker op te vangen dan met een normaal klimtouw. Ongelukken door kapotte karabijnhaken komen vaker voor omdat er vaak zijdelingse belasting kan optreden. Andere gevaren zijn onder meer:B Blikseminslagen en meevallers.

Als je als beginner wilt klimmen, moet je een goede training krijgen voor via ferrata's, of misschien wel. neem een ​​gids mee tijdens de eerste paar rondleidingen. Ruim de helft van de mensen die we op de via ferrata’s tegenkomen, loopt onnodig gevaar door verkeerd gebruik van de apparatuur. Meestal is het een fout bij het gebruik van de touwrem, soms is het de verkeerde uitrusting.

10 topklimroutes in Duitsland

1-     Steinbergkruising

We beginnen direct achter de Seeklause-parkeerplaats en rijden het nationale park binnen. Eerst volgen we de borden naar de Blaueishütte en vervolgens voert het pad ons door een stuk bos tot we een brede bosweg bereiken die vanaf de parkeerplaats Holzlagerplatz bergopwaarts leidt. Verder richting de Blaueishütte volgen we deze naar rechts, gaan rechtsaf een duidelijk zichtbaar, vervaagd pad op en houden dan links aan om bij het bordje tegenover de Blaueishütte weer op de bosweg uit te komen. Vanaf hier houden we rechts aan op de bosweg die al snel eindigt in een keerpunt.

Aan de linkerkant is nu een ongemarkeerd pad zichtbaar, maar het is goed betreden. We lopen nu het grootste deel van de weg omhoog naar de Blaueishütte. We lopen langs het gemakkelijk herkenbare pad door het lage naaldbos en vervolgens langs de smalle vallei over iets nattere en gladde paden. Na ca.200 m. Laten we links aanhouden, het rotsachtige gedeelte vermijden en via smalle haarspeldbochten snel naar de top klimmen. Dan komen we op het korte plekje op dit stuk waar we onze handen nodig hebben en klimmen naar links over het stenen trapje. Meteen daarna passeren we links een prominent rotsblok en splitst het ongemarkeerde pad zich voor de laatste keer. We vervolgen het zwaar begroeide pad naar links richting Schärtenalm. Hier nemen we de makkelijke rechtertak, die ons steil maar direct naar de Blaueishütte brengt. De rest van de klim naar de Blaueishütte is eenvoudig, hoewel steile stukken in het voorjaar af en toe nog bedekt kunnen zijn met sneeuw. We pauzeren bij de Blaueishütte en vervolgen onze weg naar Steinberg.

Afhankelijk van de sneeuwcondities kunnen we ook rechtstreeks over het grindveld naar de Schärtenspitze lopen. Dit is het alternatief voor de normale route richting de Hochkalter, Blaueisgletscher en Schärtenspitze. Nu klimmen we over Platten en Schrofen in noordwestelijke richting omhoog naar Steinberg.

Na een tijdje begint de afdaling in noordelijke richting, vanaf het kruis op de top naar rechts onder de bergkam. Hier zijn nog oude markeringen te zien. Kort daarna buigt een pad naar links af en leidt ons om de Steinberg heen terug naar de Blaueishütte, maar we nemen het pad via Schrofen naar rechts naar de grasberm. We steken de dennen over door steegjes naar de kenmerkende geul die het gras volgt. Nu klimmen we de goot in en dan weer naar boven. Nu gaan we verder door een lariksbos en klimmen in haarspeldbochten bergafwaarts tot we de lichte weide van de Schärtenalm bereiken, waar we veilig kunnen pauzeren.

Vanaf de Schärtenalm klimmen we over een makkelijk grindpad. Het gaat bergafwaarts tot vlakbij de bekende Wendehammer en dan via het bekende pad terug naar de Seeklause.

2-     In de Ochelbaude

De sport van het wijnmaken is bijzonder belangrijk in het Elbezandsteengebergte, omdat klimmen altijd voornamelijk op vrijstaande torens wordt gedaan. Op de rotsen van de Ochelbaude is het anders, omdat de gemakkelijke maar zichtbare klim langs een muur gaat en niet op de top van een toren. Het pad is voorzien van veel steunpunten en kan daardoor ook prima door beginners op de steile rotswand worden gebruikt. In het midden van de muur kun je kiezen uit twee varianten, die qua moeilijkheidsgraad nauwelijks verschillen.

De route start op de parkeerplaats aan de toegangsweg naar Ochelbaude. We gaan naar het eerste huis en naar de vallei die tussen de rotswanden aan de linkerkant is uitgesneden. De proefklim loopt langs de rechter rotswand. Een klein houten hek afgesloten met een cijferslot is de toegang tot de via ferrata.

Langs de gladde muur komen we op een licht stijgend kruispunt en splitsing. Hier kun je rechtstreeks de ladder op, wat de eerste optie is. Bij de onderste variant steken we de plaat kort over, komen op een hoek bij een band en klimmen dan over platen naar de brede band. Hier steek je over naar de variant met de ladder. Bij deze oversteekvariant gaan we op de gordel rechts, door het gat naar de uitgang.

3-     Wimbachtal, Hochalmscharte en Schärtenalm

Deze dagtocht is een gevarieerde en veelbelovende route over de Wimbachbrug. Vanaf de bushalte of op de parkeerplaats passeren we de Wollstadel op weg naar de kloof, waar we voor € 2,50 de toegangskaarten voor de kloof moeten kopen. Nadat we Wimbachklamm hebben verlaten en vergezeld zijn van een prachtig uitzicht op Wimbachgries, bereiken we een gezellig restaurant langs de Wimbachschloß. Hier begint de ongeveer 650 meter hoogteverschil. lange klim naar de Hochalmscharte. De Hochalmsteig is zwart geclassificeerd, behoorlijk inspannend en bevat enkele plekken die zijn beveiligd met staalkabels of handig zijn met een korte ladder.

In het lagere gedeelte wordt u blootgesteld aan de scherpe middagzon, maar wandelt u al snel door prachtige dennen- en dennenbomen. Op de Hochalmscharte heeft u een schitterend uitzicht terug in het Wimbachtal. De afdaling naar de Hochalm voert ons over even mooi en, in de vroege zomer, mogelijk. licht begroeide paden naar de Schärtenalm. Deze kleine alm wordt verzorgd en biedt u zijn Kaiserschmarren met zijn weidse uitzicht naar het noorden. Ook de terugweg vanaf hier is een beloning, want vanaf hier gaan we vrijwel alleen maar bergafwaarts. We volgen de borden naar Ramsau en dan terug langs het schaduwrijke zijpad naar de Wimbachbrug.

4-     Nagelfluhketen van Hochgrat tot Bühl

Vanaf het bergstation volgen we de bergkam die steil naar het noorden afloopt naar het oosten, waar de staalkabels de kans op vallen aanzienlijk verkleinen. We lopen aangenaam bergop over de eerste Nagelfluh-rots naar de top van de Hochgrat, tevens het hoogste punt van de hele route. We lopen gemakkelijk over een goed bergpad, dan een kort steil stuk het brede zadel in en dan bergafwaarts de Brunnenauscharte in. Als het weer slecht is, bestaat de mogelijkheid dat u hier wordt verlaten.

Aan de andere kant klimmen we eerst wat steil, daarna wat vlak omhoog over de weiderug. We komen bij een klein zadel en dan bij de splitsing in de weg voor de Rindalphorn. De korte omweg naar links naar de 1821m. De hoge top mag je niet missen, want hier kun je je eerste pauze nemen. Bij de splitsing volgt u het bord richting “Mittagbahn”. Hier volgt een wat onaangename, steile afdaling naar de Gündlesscharte, die via het bos te bereiken is. Hier komen we bij de enige echt steile klim van de tocht, die ons langs de paden naar de Gündleskopf voert. De route is een korte tijd licht belicht langs de Nagelfluhgrat voordat we de weiderug van de Buralpkopf bereiken. Hierachter klimmen we een heel eind bergafwaarts langs de bergkam. Bij het bergzadel “Sedererstuiben, Mittagbahn” hebben we ca. halverwege gedaan. We volgen de wegwijzer richting Alpe Gund. We volgen de wegwijzer naar het Kemptener Naturfreundhaus op Alpe Mittelberg. Vervolgens lopen we op dit pad door het bos, langs de splitsing in de weg naar de Gschwender Horn in de richting van Büh.

5-     Schönau – Feldkogelsteig – Kärlingerhaus

Vanaf de halte kunnen we langs de Ludwig-Ganghoferweg, langs de drukke winkelstraat en langs de Seeklause wandelen. Dan bereiken we de steiger waarmee we de oversteek naar Salet beginnen. Nu volgen we de brede paden 492 en 424 en bereiken de Obersee met uitzicht op de Röthbach-watervallen. We gaan een paar honderd meter terug en klimmen links van het brede pad naar de pier de uitdagende Sagerecsteig op. Hier slaan we af op pad 422, passeren de Saletalm en beginnen dan aan de steile klim over de vochtige muur. We gebruiken de niet te onderschatten houten ladders en secties die zijn vastgezet met staalkabels om te genieten van een fantastisch uitzicht op de Königssee en Obersee. Na de alm Sagereggalm gaat het slechts licht bergop en kort daarna kom je op pad 416, dat links van de Wasseralm komt. We houden hier rechts aan in de richting van het Kärlingerhaus, slaan af bij Grünsee en klimmen naar de oever. Goede oriëntatie is hier een must omdat de Feldkogelsteig hier niet gemarkeerd is en moeilijk te zien is. Het loopt langs de rotswand die steil omhoog gaat naar de Glunkerer, ca.40m. boven het meer, maar komt niet op het gemarkeerde pad naar het Kärlingerhaus.

Nu volgen we het pad naar de Grünseealm en gaan onder de Feldkogel rechtsaf. Aan de oude markeringen en ijzeren pinnen op de muur kunnen we zien dat we bij de juiste ingang van de Feldkogelsteig zijn aangekomen. Vanaf hier is het makkelijker om het pad te volgen, omdat we linksboven over de vochtige overhang direct langs de muur moeten klimmen. In plaats daarvan mogen we de grasberm niet naar rechts volgen. We bereiken het einde van de route als het terrein voor ons weer wegzakt en we zicht hebben op de Schottmalhorn en de Schönfeldspitze. We houden hier rechts aan en lopen door het gebied naar het hoogste punt, de Feldkogel. Hier kunnen we even pauzeren terwijl we genieten van het uitzicht over de Königssee en daarna verder gaan op de normale route 423 naar de Funtensee en na de korte klim naar de top bereiken we de bestemming, het Kärlingerhaus.

6-     LE MONDE OU RIEN – AIPLPFEILER

Het is een alpine vrije sportklimtocht van 3 velden. De route is redelijk goed beveiligd en daarom zeer zichtbaar vanwege de grote rots in de overhang op de Aipl-pilaar.

We lopen langs de bosweg van St. Margarethen en volg het pad omhoog richting Mitteralm. Nadat we het Aipl-station hebben bereikt, volgen we de weg naar rechts tot we ca.50m. ga rechtsaf een bospad op. Zodra we de Aiplsee met zijn opvallende krater aan de linkerkant verlaten, is er mogelijk een bivakplaats. Hier zijn we in het windsingelgebied en volgen dan de stenen mannen en het weinig gebruikte pad rechts van het meer, over het bos en het puin tot aan de voet van de muur. Op de puinhelling houden we rechts aan, waar het pad beter is. De ingang van de Aipl-pilaar bevindt zich bijna op het laagste punt van de muur via een scheurkruising.

Een directe abseil over de abseilhelling is lastig vanwege het diagonale verloop vanaf de overhang. Daarom is een terugtocht met 2x 60m touwen vanaf de 2e mogelijk. Stand aanbevolen.

7-     IJsberg boven de ijsberg

We starten bij de bushalte “Hintersee” direct naast het gelijknamige meer en de hotels. We volgen het bewegwijzerde pad bergopwaarts naar de Halsalm, dat kort over asfalt loopt en dan bergopwaarts over het smalle pad in kronkelige paden. Na ongeveer 200 meter. we slaan rechtsaf een pad op van 50 meter. gaat bergafwaarts. Na het volgende lawinepad, waar je afhankelijk van het seizoen nog ruisende beekjes of sneeuwvelden kunt vinden, volgen we het ongemarkeerde maar heel duidelijke pad. Kort daarna leidt het pad ons door het lawinepad bergopwaarts en steekt het beekje meerdere keren over. Na ca.300m. Op dit pad eindigt het kleine dal. Terwijl het pad naar de Edelweißlahnerkopf voor ons naar links draait, houden wij rechts aan.

Nu passeren we twee grote loofbomen waar we een korte pauze kunnen nemen en volgen dan het pad onder de rotswand tot we het punt bereiken waar het bos het verst reikt. Hier komen we bij markeringen van lichtrode stippen die het pad naar de Eisbergscharte aangeven. Hier volgen we de bovenste variant, waarbij we al snel bij een ladder uitkomen. Het steilste deel wordt hier onschadelijk gemaakt door door een geul te klimmen en vervolgens door bergdennen in het gat te klimmen. Zodra we de kloof hebben bereikt, voert het pad ons over de scherpe karstrotsen met diepe geulen en enkele met gras begroeide depressies.

Bij de drie bijzonder grote rotsblokken leidt een moeilijk te zien pad ons langs rechts het bos in. We volgen dit pad eerst in oostelijke richting, daarna in noordwestelijke richting richting de ijsberg. Beneden de top moeten we ons een weg banen door de smalle steegjes met dennenbomen. Het beste uitzicht krijgen we als we tijdens het afdalen (of stijgen) van de smalle bergkam een ​​paar meter van ons pad afwijken en op een richel klimmen.

In de kloof volgen we het diepste pad terug in de richting van de hut van een bosarbeider. De omgeving staat vol met lariksen en hier begint de afdaling naar het grindgebied dat de naam Baumgarten draagt. We slingeren in smalle kronkels over losse grond naar beneden totdat ons pad weer verdwijnt in dicht bos. Na het korte stuk bos bereiken we het deel van het ingeschoten pad dat daadwerkelijk in een steile rotswand is geblazen. Het pad is nu gemakkelijker, ook al gaat het steil bergafwaarts door het bos naar de Wachterlsteig. Daar aangekomen houden we rechts aan en na ca.1 km. naar de Alpenstrasse bij herberg Wachterl.

8-     KETENS VAN BIGOTRY – HOGE BLAAG

Hier wacht ons een veeleisende klimroute met een redelijk modern karakter. Bij de parkeerplaats Kreuzeckbahn fietsen we langs de linkerrand van de parkeerplaats en gaan na de spooronderdoorgang linksaf een slechte asfaltweg op. Daarna volgen we altijd de borden richting Kreuzeck-Haus. Een paar meter onder het Kreuzeck-huis rijden we links kort bergafwaarts naar het dalstation van de Längenfelder-kabelbaan en vervolgen onze weg over de Hochalm. Daarna volgt een steile klim naar de bergreddingshut in de richting van Osterfelderkopf. Nu komen we direct na de bergreddingshut bij het fietsendepot in het dal. Vanaf hier gaan we te voet verder langs het met staalkabels beveiligde pad, de Schöngehen, de kloof onder de Bernadeinkopf in. Onderweg met 100m. We draaien zuidwaarts rond de uitlopers van de Alpspitze de Grieskar in. Op de zuidelijke flank van het keteldal steken we een paar meter van de ingangen over naar de Kargrund. In totaal duurt de route ongeveer 4 uur, ligt op een hoogte van 1450 m en is 13,8 km lang. met de fiets en 2,5 km. te voet Wij stoppen na 15 meter. Bij het verlaten ga je rechtsaf naar de grote band en klim je 10 meter. naar het abseilstation “Peter Lustig”. Van daaruit abseilen we de abseilhelling af.

9-     Door het Höllental naar de Zugspitze

De Zugspitze is de hoogste top van Duitsland en niet bepaald een wenselijke topervaring. Het is de route die hier telt: de klim voert je door het Höllental en is daarom de mooiste en, na zijn jubileumkam, de spannendste klim.

We lopen van Hammersbach langs de gelijknamige beek naar de ingangshut in het Höllental over een breed pad in het bos. Van daaruit gaan we verder via de Höllentalklamm naar de Höllentalangerhütte waar u kunt overnachten. We gaan eerst bijna vlak via de Höllentalanger op het wandelpad achter de hut, daarna veel steiler naar de Hühnerleiter, de vrij steile rotsladder gemaakt van krammen. Kort daarna gaan we naar het “bord” op de gemarkeerde route. Hoogtevrees is hierbij belangrijk. De ijzeren pinnen en het staaldraad dat eroverheen is gespannen, maken het mogelijk de rotswand over te steken.

Na het "board" klimmen we in steil, rotsachtig terrein. We lopen altijd langs vaste staalkabels om de Höllentalkar te bereiken. Daar wordt het gebied, totdat je de Höllentalferner nadert, al snel erg somber. Nu leidt het pad ons over het begin van de gletsjer naar links. Om de gletsjerspleetzone te vermijden, houden we weer rechts aan en naderen we de via ferrata naar de top behoorlijk steil. Op dit luchtige klimsysteem klimmen we steil omhoog naar de Irmerscharte en via de noordelijke flank van de oostelijke top van de Zugspitz met behulp van staalkabels en ijzeren pinnen naar het brede pad. Hierop slaan we rechtsaf en lopen de laatste meters over de vettige rotsen naar het gouden kruis op de top.

De gemakkelijkste manier om terug naar de vallei af te dalen is met een van de drie kabelbanen. Als we te voet willen gaan, kunnen we via het klimpad of via de "Stopselzieh" terug naar het dal komen. Behoorlijk toegewijde alpinisten klimmen terug over de jubileumkam.

10- Klimarena Hillenberg

In het niet meer gebruikte steengroevegebied hebben de leden van de “Duitse Alpenclub” en “IG Klettern NRW” door de jaren heen nauwgezet werk verricht en meer dan 80 routes ontwikkeld. Er zijn routes met moeilijkheidsgraden van 3 tot 9+ gecreëerd, waardoor ze tot de meest uitdagende routes van het hele Sauerland behoren. De vijf ontwikkelde muren trekken klimmers uit heel Noordrijn-Westfalen en de Benelux. Het middelpunt is de 45m. hoge Hillenbergwand met maar liefst 50 meter klimhoogte, die bijzonder geschikt is voor professionele sportklimmers en alpinisten. De uitgekiende multi-touwlengtetochten zoals:B De grote alpentraverse "Querulant" maakt de Warsteingroeve zeer aantrekkelijk voor herhaalde bezoeken en toeschouwers.

De rotsen in het middelgebergte herbergen een verscheidenheid aan planten en dieren. Sommige rotsgebieden zijn daarom uitgesloten van klimgebruik. Er zijn ook enkele rotsafsluitingen tijdens het broeden van vogels. De klimarena Hillenberg ligt binnen een veiligheidsgebied van een nog actieve steengroeve, daarom is klimmen doordeweeks pas vanaf 12.00 uur toegestaan.

Heeft ons artikel je geholpen? Of heeft u vragen of suggesties over ons onderwerp? Laat gerust uw reactie hieronder achter. Wij zijn blij met uw vragen, kritiek en opmerkingen en beantwoorden deze graag.